Dende os límites do cantil (2011)

DENDE OS LÍMITES DO CANTIL (2011)
-->
"DENDE OS LÍMITES DO CANTIL"
Texto de MONTSE COLLAZO

Nas tórridas tardes de finais do verán só as moscas se atreven a voar.
Baixo un ceo xusticieiro que se entrega xeneroso e despiadado, os homes -nun instinto primitivo- amoréanse baixo a única sombra natural que se atopa en toda a contorna.
-Que motivo pode facer que tanta xente busque protección no contacto físico cos outros?
-Que primitiva pulsión nos fai buscar o arroupo dos alleos?
-Que medo ao baleiro nos convida a refuxiarnos no anonimato dos demais?
Só a proximidade da morte e o terror a que nos atope sós e nus nos convida a ocultarnos nos máis próximos.
Será que nós, afeitos a chuvias e ventos, sentimos a calor como agoiro de traxedia?
Ninguén ten azos suficientes para darlle o derradeiro adeus a aquel que xa non ten vontade nin de decidir onde quere que repouse a súa alma, que xa non pode parar esa ladaíña na que derivou o "Blowing in the wind" de Dylan e que unha voz anónima e baleira de toda transcendencia canta alienando a súa primixenia intención revolucionaria.
E o aire vaise virando máis e máis sufocante nesta última tarde do verán.




Foto © Xoan Piñón

2 comentarios:

prisionero33 dijo...
Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.
prisionero33 dijo...

moi, moi poético, parabens, amiga e amigo

W.E