
IRRUPCIÓN DO INSTANTE
súpeto silencio
a trompeta da luz
nas selvas axitadas do sangue
esfúmanse os escuros ecos
desa egua de auga
secreto rastro dun bater de ás
o soño presa inaccesible
Eva Veiga
Enlaces
ver Galería 1 Galicia Terra Nai
ver Galería 2 Galicia terra Nai
Foto © Xoan Piñón
6 comentarios:
¿A qué Arcadia habrás ido a hacer esta foto, Xoán? Poussin y Corot estarían encantados si la hubieran tenido en sus manos. Mis felicitaciones también a Eva Veiga. El texto es precioso y perfecto. Un abrazo y felices fiestas.
que lujo... la foto, el texto, un conjunto precioso.
besos,
paz
_____OS DEUSES ESTABAN PRESENTES_________________
e unha fotografia maxica, perfecta, casi imposible ...
o poema de Eva Veiga describe o momento dun xeito maxistral.
Antón Maceiras
Por fin, despois de tantos e tan bos momentos que teño vivido ao longo do ano disfrutando das túas fotos e dos seus comentarios, decídome a escribir para desexarche-desexarnos un 2010 cheo de imaxes inesquecibles como poemas e de palabras tan nidias e transparentes como instantáneas.
Montse.
Corre cabalo
tira cos balados
da terra enteira.
Eche ben bonita a foto¡
Mercedes.R.Bolaño
máxica fotografía Xoan ____ parace que os deuses estaban presentes, ¿cómo é posible recoller ese instante? Marabilloso poema de Eva Veiga !
Antón
Publicar un comentario