As sensacións que me produce esta imaxe non son fáciles de describir.
Penso na mañá dun caloroso domingo de verán. As miradas dos retratados -que se dirixen en distintas direccións movidas por un aparente desinterés e fastío- contrastan co que sería a xuntanza dunha familia nun pequeno balcón; un espazo demasiado reducido para tanta distancia entre os persoaxes.
A fotografía foi tomada en Madrid nos meus comezos.
4 comentarios:
Xa no 72 as túas fotos retrataban o fondo das persoas.
Cuanto calor despide la foto. Está genial. ¡queremos más fotos de ese blanco y negro que tan bien dominas!.
Una fotografía espectacular, tanto por su composición como por su valor humano y social.
Polos seus ollos viña un río
naquel Madrid deserto e frío
Publicar un comentario